Tutulmanın aydınlattıkları; kendine ihtiyacın var

Geçmiş aklına geliyordur şimdi senin. Hesaplaşma başlamıştır içinde.

Öyle yapsaydım böyle olurdu. Bunu da söyleseydim bu halde olmazdım....

Böyle yapsaydım incinmez, incitmezdim. Keşke konuşsaydım, sorsaydım.

Belki de çok geriye gidiyorsun, çocukluğuna... Yaşanan olaylarda suçlu arıyorsun.

O dönemlerde yaşadıkların geliyor aklına. Kendini aciz hissettiğin durumlar... Öfkeleniyorsun.

O derinlerindeki odaya kitlediğin çocuk kapıyı çalıyor, aç diyor.

Korkuyor, seni görmek istiyor. Sen ise ondan kaçınca geçmişinden kaçabileceğini sanıyorsun. Sen osun, o da sen. Ondan kaçman kendinden de kaçman olacak. Ve onunla barışıp yaralarınızı beraber saramadıkça iyileşmeyeceksin. Sahip çık kendine.

Çağrıyı duy, yaralarını gör, ihtiyaçlarını anla.

Senin, sana ihtiyacın var.

Senin, kendi sevgine ihtiyacın var.

Senin, kendine sunacağın şefkate ihtiyacın var.